Annapurna pierwszy w historii ośmiotysięcznik zdobyty przez człowieka, uważany za jeden z najniebezpieczniejszych szczytów świata. Wzbudza respekt, a jednocześnie ogromną ciekawość. Potężny masyw górski, szeroki na 40 km, dumnie wznosi się w otoczeniu pozostałych, wiecznie ośnieżonych wierzchołków. Pomimo, że rejon Himalajów ma do zaoferowania wiele tras trekkingowych, począwszy od tych kilkugodzinnych, po wielotygodniowe, to właśnie region Annapurny jest najpopularniejszym regionem trekkingowym w Nepalu.
JAK SIĘ PRZYGOTOWAĆ DO TREKKINGU W HIMALAJACH
Jak wygląda trekking w regionie Annapurny?
Początkowo przejeżdża się autobusem z miejscowości Pokhara do bazy startowej w Birthanti. W zależności od miejsca, w którym rozpoczyna się wędrówkę i finalnej trasy, trekking może trwać od 3 do 20 dni, podczas których malowniczym szlakiem okrąża się majestatyczny szczyt Annapurny. Tropikalna dżungla, polodowcowe moreny, tarasy ryżowe, mosty zawieszone nad rwącymi, górskimi rzekami czy ośnieżone, himalajskie szczyty to codzienne widoki na trasie trekkingu. Po drodze będziesz mijał małe wioski zamieszkałe przez ludzi gór, a szlaki będziesz dzielił ze skaczącymi nad głową małpami, końmi, osłami czy jakami..
Trekking do Annapurna base camp (ABC) + Poon Hill
Jest to najpopularniejszy trekking w regionie Annapurny. Nie ma co się dziwić ponieważ trekking zapewnia całe spektrum doznań, od tropikalnych dżungli po wysokogórskie pustkowia. Cała trasa trekkingu liczy około 110 km, a standardowe pokonanie jej zajmuje 10 dni. Annapurna Base Camp znajduje się na wysokości 4 130 m, a trekking rozpoczyna się na wysokości 1025 m.
Pierwsze ośnieżone szczyty zobaczymy w miejscowości Ghorepani 2880 m, która jest bazą wypadową do stacji górskiej Poon Hill 3210 metrów. Poon Hill jest popularnym miejscem do podziwiania wschodów słońca.
.jpg)
.jpg)
NIE JESTEM HIMALAISTĄ, CZY DAM RADĘ?
Każdego dnia do przejścia jest około 6-15 kilometrów i pokonuje się tym samym od 600 do 1000 metrów różnicy wysokości. Zdarzają się płaskie odcinki, ale nie brakuje również bardziej stromych podejść. Powyżej 3000 m. n.p.m. odczuwalne są nieprzyjemne efekty choroby wysokościowej. Trasa nie należy może do najłatwiejszych, ale jest również z sukcesem pokonywana przez osoby początkujące. Nie jest potrzebny żaden sprzęt specjalistyczny, jednak zapas samozaparcia i uśmiechu na pewno się przyda
CO ZE SOBĄ ZABRAĆ?
Warto mieć na uwadze, że wybierając się na trekking w region Annapurny, mija się różne strefy pogodowe. Początkowo jest dość ciepło i słonecznie, natomiast im wyżej, tym temperatura spada, a wiatry robią się bardziej porywiste. Należy zatem zabrać ze sobą ubrania termoaktywne, grube skarpety, chustę na twarz, czapkę, buty i spodnie trekkingowe. Po całym dniu chodzenia w ciężkich butach, trzeba je w końcu wysuszyć, warto więc mieć drugą parę obuwia (klapki lub lekkie tenisówki). Absolutnie niezbędne są również kremy ochronne z filtrem UV, czołówka, okulary przeciwsłoneczne, czy mini apteczka. Nie ma potrzeby zabierania namiotu, ponieważ baza noclegowa jest bardzo rozwinięta. Warto za to mieć ze sobą gruby śpiwór (w wyższych partiach gór temperatura w nocy spada poniżej 0°C, a w hotelach nie jest najcieplej).
Nawet jeśli o czymś zapomnimy, w Pokharze i okolicznych miejscowościach sprzedawane są wszelkiego rodzaju ubrania, czy sprzęt górski.
WYŻYWIENIE NA TRASIE
Każdego roku szlak dookoła Annapurny uczęszczany jest przez tysiące osób. Zaplecze gastronomiczne jest więc równie mocno rozwinięte, co baza hotelowa. W mijanych schroniskach zjeść można rozgrzewające, nepalskie dania. Im wyżej położony punkt, tym oczywiście drożej. Warto jeszcze przed trekkingiem wyposażyć się w dodające energii batony czekoladowe, które na szlaku są wyjątkowo drogie. Nawadnianie organizmu podczas intensywnego wysiłku, to podstawa, a cena wody wzrasta tu wprost proporcjonalnie do wysokości, na której się znajdujemy. Dobrym pomysłem może być zatem zabranie ze sobą tabletek odkażających wodę.
KIEDY ODBYĆ TREKKING W NEPALU
Jak to zwykle bywa w górach, pogoda jest zmienna i stuprocentowej gwarancji niebieskiego nieba nie mamy nigdy. Jednak aby uniknąć obfitych, monsunowych opadów, zaleca się wyruszać w Himalaje od października-grudnia i od marca do maja. Należy jednak pamiętać, że jest to jednocześnie najwyższy sezon, więc na pewno nie będziemy sami na szlaku.
FILM Z JEDNEGO, Z NASZYCH WYJAZDÓW DO NEPALU